Hoe bereik je harde resultaten van zachte vaardigheden? Stap 1.

Torenhoog was mijn ziekteverzuimpercentage begin 2018: 8,6 %. En het zag er niet naar uit dat dat percentage snel zou kunnen gaan dalen. Sterker nog, de unit waar ik als zorgmanager eindverantwoordelijk ben voor het financiële en inhoudelijke resultaat, stevende af op een volgende reorganisatiefase, waardoor de onzekerheid en het gevoel van overbelasting bij medewerkers alleen maar toenam. Door het hoge ziekteverzuim zag ook de financiële prognose er niet rooskleurig uit. Ik voelde een enorme druk om ‘iets’ te doen, maar wat?

Ik heb Alan Seale, de grondlegger van Transformational Presence, regelmatig horen zeggen dat hoe groter het probleem is, hoe groter de kansen zijn. De hele potentieel-gerichte benadering is gebaseerd op het feit dat in het probleem de oplossing al aanwezig is. Klinkt allemaal leuk en aardig; de vertaling naar een concrete en praktische aanpak vond ik nog wel ‘een dingetje’. Want hoe vertaal je deze uitgangspunten naar een concrete aanpak die effect heeft op ziekteverzuim en financieel resultaat? In een serie van 10 blogs neem ik je mee in mijn zoektocht en deel ik mijn inzichten met je. In dit 1e blog lees je over de 1e stap naar wat uiteindelijk is uitgegroeid tot een aanpak: Toegepaste Transformational Presence.

Terug naar begin 2018 en de druk om ‘iets’ te doen aan het hoge ziekteverzuim en de slechte financiële prognose. Ik wist 1 ding zeker en dat was dat ik geen korte termijn-oplossing wilde. Blijvend resultaat is immers zelden een gevolg  van een korte termijn-oplossing. Transformational Presence biedt een mooi handvat om voorbij het voor-de-hand-liggende te kijken en te onderzoeken wat er op een dieper niveau nodig is. Dit is het model van de 4 niveaus van betrokkenheid. Dit model onderscheidt drama (wiens schuld is dit?), situatie (hoe los ik dit zo snel mogelijk op?), keuze (wie kies ik te zijn ten opzichte van de hele omstandigheid?) en kans (wat wordt er dan mogelijk?). Ik heb dit model gebruikt om te onderzoeken wat er wilde gebeuren en wie ik gevraagd werd te zijn, zodat de kansen benut zouden kunnen worden.

Het drama was niet zo moeilijk te herkennen: dat was het enorme ziekteverzuim en het feit dat er nog meer medewerkers waren die op het punt stonden om uit te vallen. De korte termijn-oplossing lag ook voor de hand: het verzuimprotocol strakker gaan hanteren, medewerkers wijzen op hun verantwoordelijkheid en zo repressief het verzuim terugdringen. Waarschijnlijk zou dat niet zo heel veel gaan opleveren….

Om naar het niveau van keuze te gaan, laat je de problemen even voor wat ze zijn. Je stapt naar een heel ander perspectief: je relatie tot het probleem. Met betrekking tot die relatie vraag je je dan af wie je gevraagd wordt te zijn. In mijn geval: ik ontdekte dat ik gevraagd werd de rol van gids op me te nemen. Daardoor zou het voor mezelf mogelijk worden om voorop te lopen in plaats van alleen maar te reageren op omstandigheden. Ik voelde meteen dat ik dan meer energie zou hebben, minder moe zou zijn en meer voldoening zou ervaren in mijn werk. Voor mijn medewerkers zou ik zo mogelijk maken om te ontdekken hoe ze hun kracht konden vinden en benutten in de onzekere omstandigheden. Als medewerkers kun kracht zouden leren benutten in en onder alle omstandigheden, zouden we als unit in staat zijn om op een pro-actieve en creatieve manier met de opgaven en uitdagingen om te gaan. Dit zou dan weer een positief effect hebben op de harde resultaten en cijfers.

Ik besloot dus te kiezen voor de rol van gids. Wat dat betekende voor de volgende stap lees je binnenkort in het volgende blog.

Wat is de grootste uitdaging in jouw werk op dit moment? Herken je het drama en de korte termijn-oplossingen? Als je naar het niveau van keuze gaat: wie kies je te zijn? Wat zijn dan de kansen die daaruit ontstaan voor jou, je omgeving, de uitdaging? Op Youtube vind je een kort filmpje van Alan Seale waarin hij je meeneemt in deze oefening van de 4 Levels of Engagement: https://www.youtube.com/watch?v=kGcSGpjSU7Y

Veel succes met jouw 1e stap!